بررسی برای کوه پیمایی چه نوع کفش کوهنوردی بپوشم؟

برای کوه پیمایی چه نوع کفش کوهنوردی بپوشم؟ یکی از وسیله های ضروری برای کوهنوردی کفش مخصوص کوهنوردی است. در صورتی که شما قصد رفتن به کوه را داشته باشید انتخاب کفش مناسب کوهنوردی که استانداردها را رعایت کند، مهم است. کفش کوهنوردی از پای ما در برابر انواع خطرات مانند لیز خوردن، یخ زدن و سوراخ شدن محافظت میکند. انتخاب کفش مناسب دارای اهمیت بالایی است.

ویژگی های کفش‌های کوه‌نوردی

رویه و داخل کفش

جنس کفشهای کونوردی از گذشته تا کنون دچار تغییراتی شده است و پیشرفتهایی در این زمینه صورت گرفته است. در گذشته جنس این کفشها چرمی بود ولی امروزه برای ساخت کفشهای کوهنوردی از الیافهای مصنوعی استفاده میکنند. بالا بودن وزن یکی از اشکالات کفش‌های چرمی زمستانی است. با تولید لایه‌ها و پارچه‌های جدید مانند گورتکس، سیمپاتکس و تینسولیت تا حدی این مشکل حل شده است.
لایه گورتکس دارای یک طرف ضد آب و باد است. یک طرفه بودن باعث میشود که که بخار و گرمای ناشی از تعرق و فعالیت از داخل بخارج فرستاده شود. گورتکس بودن از خیس شدن پوشاک زیر و سرمازدگی جلوگیری می‌کند. لایه گورتکس در ساخت لباس و پوشاک نیز استفاده میشود. لایه سیمپاتکس مانند گورتکس ضد آب و ضد باد و دارای قابلیت تنفسی است. لایه تینسولیت گرمازا است و این لایه در کفش‌های زمستانی و سنگین بکار می‌رود.

کفش های کوهنوردی باید

ضد آب، محکم و قابل ارتجاع باشند. ایت کفشها باید قابلیت تعریق پا را داشته باشند. در برابر سرما و گرما باید از پا محافظت کنند. بند کفشهای کوهنوردی باید تا پنجه پا ادامه داشته باشد تا راحتتر بسته و از پا درآورده شوند. این کفشها باید روی پا و قوزک پا را بپوشانند.
کف کفشهای کوهنوردی باید ضربهگیر باشد و دارای عاجهای عمیق باشد. همچنین باید استحکاک و مقاومت خوبی را داشته باشد. این کفشها باید وضعیت قرارگیری و استحکاک کف پا را در داخل کفش حفظ کنند.

اندازه کفش کوه‌نوردی

اندازه کفش باید طوری باشد که به راحتی ساعتها بتوانیم با آنها راه برویم. این اندازه هنگام خرید مشخص نمیشود و در حین پوشیدن در محیط کوه به راحتی اندازه میتوانیم پی ببریم. اگر کفش گشاد باشد باعث تاولهای پوستی و سیاه شدن ناخن پا با حرکت پا در داخل کفش و برخورد به بخش جلویی کفش هنگام پایین آمدن از کوه میشود. اگر کفش تنگ باشد باعث فشار آمدن به پا و صدمه ناخن و بستر آنها میشود. درصورتی که کفش گشاد بود باید بسترهای اضافی با جوراب ضخیم پر شوند.

قابلیت فنی

کفش کوهنوردی از نظر فنی در فصل تابستان و زمستان باید متفاوت باشد. در فصل تابستان اگر هدف پیاده روی در محیطی صاف است، کفش بدون استوک با کف صاف پیشنهاد میشود تا حرکت راحتتر باشد. در فضل زمستان که هوا برف و یخبندان است استفاده از کفش ساق بلند و ضد آب با لایه چرم است.
امروزه برای برنامه های کوهنوردی و هر فصل و منطقه ای کفش خاصی ساخته می شود. این کفش ها برای راحتی و ایمنی بیشتر طراحی شده اند. استفاده از کفش مخصوص برای محیط خاص خود دارای اهمیت زیادی است.

جمع بندی برای کوه پیمایی چه نوع کفش کوهنوردی بپوشم؟

ویژگی‌های کفش‌های کوه‌نوردی شامل موارد زیر می‌شود:
1. مقاومت: کفش‌های کوه‌نوردی معمولاً از مواد مقاومی مانند چرم یا نایلون ساخته شده‌اند تا بتوانند در محیط‌های سخت و تحت فشار عمل کنند.

2. ضدآب بودن: اغلب کفش‌های کوه‌نوردی دارای ویژگی ضدآب بودن هستند تا در مواقعی که با آب یا برف در تماس قرار می‌گیرند، پای شما را خشک نگه دارند.

3. پشتیبانی از پا و پاشنه: این کفش‌ها دارای سیستم‌های پشتیبانی مناسب برای پاها و پاشنه‌ها می‌باشند که منجر به کاهش فشار و ایجاد راحتی بیشتر برای مکانیزم پا می‌شود.

4. طراحی ضد لغزش: زیره‌های خاص کفش‌های کوه‌نوردی چندلایه هستند و دارای الگوهای ضد لغزش هستند تا در سطوح مختلفی مانند صخره‌ها یا خاکسترهای مرطوب بهترین عملکرد را ارائه دهند.

5. سبک و منعطف: علیرغم تحمل فشار و شرایط سخت، کفش‌های کوه‌نوردی باید سبک و منعطف باشند تا حرکت راحت و مریح ارایه دهند.

بنابراین، کفش‌های کوه‌نوردی باید دارای این ویژگی‌ها باشند تا بتوانند کمک کنند تا شما در محیط‌های دشوار کوهستانی و صعب‌العبور بهترین عملکرد را ارائه دهند.