تجهیزات محافظ فردی

تجهیزات محافظ فردی وسایلی هستند که کارگران، افراد خود اشتغال وسایر کسانی که در کارگاههای صنعتی فعالیت می کنند، برای ارتقاء در صد ایمنی باید متناسب با نوع کار خود، از آنها استفاده کنند.

تهیه وسایل فردی برای افراد در حوزه­های مختلف یک اقدام انسانی و یک وظیفه قانونی تلقی می شود و یک اقدام اساسی و ایمنی برای کارگران و افراد مشغول در صنایع مختلف است. از نظر سازمان های بین المللی از قبیل osha زمانی که نتوانیم سطح مواجهه کارگران با عوامل زیان آور را به حد بی خطر و یا قابل قبول کاهش دهیم باید از لوازم حفاظت فردی استفاده کرد. در واقع شناسایی  و کنترل خطرات برای بالا بردن سطح بهره وری کارمندان و کارگران از موارد حائز اهمیت است.

لباس کار:

لباس کار در هر صنعت و شغلی لباسی است که به منظور محافظت افراد مشغول در آن صنعت در برابر حوادث ناگهانی و خطرات ناشی در حین فعالیت برای دست یابی به حداکثر ایمنی و سلامتی تهیه شده است. بنابراین کلیه شرکت­ها، ادارات و تاسیسات ملزم به تهیه و فراهم کردن لباس کار مناسب برای افزایش ایمنی و کاهش خطرات محیط کار هستند.

برای تهیه لباس کار مناسب با قابلیت محافظت بالا باید عملکردی عالی در زمینه بهبود محافظت، پایداری، دوام و راحتی استفاده شود. ترکیبی از فناوری­های نوین برای رسیدن به پایداری، دوام و راحتی مناسب برای تولید منسوجات باید به کار گرفته شود.

لباس­های نسبت به کاری که در آن استفاده خواهند شد باید دارای خاصیت دفع آب و روغن، ضد لک و چرک، مقاوم در برابر نفوذ اسید و حلال­های شیمیایی، مقاوم در برابر آتش، خنک کننده و هیدروفیل، محافظ در برابر پرتوهای فرابنفش، ضدمیکروبی و آنتی‌استاتیک با قابلیت دید بالا باشند. انجام عملیات تکمیلی و استفاده از رنگزاهای با کیفیت به منظور دست یابی به حداکثر ثبات در برابر شستشو  نور از دیگر نکات مورد توجه در تولید لباس کار است.

پایداری و دوام بالا، نرمی و زیردست عالی، امکان تبادل حرارتی و رطوبتی به همراه خاصیت ضدچروک و احساس خنکی از جمله ویژگی­های راحتی لباسکار است که تضمینی برای ایمنی و بهبود عملکرد کارگران در حین کار است. کارگران گاهی در شرایط بد آب و هوایی کار می­کنند بنابراین لباس کار باید در برابر هرگونه شرایطی محافظ افراد باشد.

جمع بندی

فاکتور های زیادی در انتخاب وسایل محافظ فردی دخیل هستند. از جمله این فاکتورها می­توان به پذیرش کارگران جهت استفاده از لوازم حفاظت فردی، تطابق با استاندارد، انطباق با قابلیت و حساسیت فردی، سهولت استفاده و عدم مزاحمت جهت انجام کار، متناسب با عوامل زیان آور مانند شدت و غلظت آلاینده و زمان مواجهه با این عوامل، متناسب با فصل و فرهنگ جامعه، شکل ظاهری و کیفیت مناسب، عدم ایجاد اثرات جانبی و چند منظوره بودن، مدت زمان استفاده و قابلیت دسترسی، نگهداری و تاریخ انقضاء و قیمت مناسب، نظر کارگر و جنس مناسب اشاره کرد.